Millennium cz.1 - czyli " Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet "

Po raz kolejny na wakacje postanowiłam nadrobić książkowe zaległości. Upatrzyłam już sobie nawet książkę, ale nie dostałam jej w bibliotece. Przeglądając, więc kolejne półki w poszukiwaniu czegoś ciekawego rzucił mi się w oczy tytuł " Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet". Strzał w dziesiątkę ! 

Książka ta to pierwsza część ( z trzech) trylogii Millennium. Autorem tego, jak się okazuje światowego bestsellera, jest Stieg Larsson - szwedzki pisarz. Wszystkie trzy wydania są serią powieści kryminalnych.

Dlaczego chcę Wam polecić tą książkę ? 

Oprócz tego, że fabuła jest niezwykle wciągająca, to ujął mnie dobrze ukazany i bardzo współczesny problem traktowania kobiet przez mężczyzn. Główni bohaterowie to dziennikarz Mikael Blomkvist oraz genialna hakerka i outsiderka Lisbeth Salander. Ich różne i tajemnicze losy połączy kryminalna zagadka zaginionej przed laty dziewczynki.  Można powiedzieć, że narodzi się z tego nietypowa przyjaźń, której losy ciągną się przez dwa pozostałe tomy.  Właśnie te zagadkowe losy oraz bardzo specyficzny charakter Salander skłaniają mnie do przeczytania kolejnej części  " Dziewczyna, która igrała z ogniem". 

Trzeba jednak przyznać, że ta książka, przez wzgląd na ukazaną w niej trudną historię kobiet, jest dość drastyczna. Mimo wszystko warto ją dołączyć do domowej biblioteczki :) 

Przytoczę Wam jeszcze kilka fragmentów, które szczególnie mi się spodobały : 

" Armanski poprawił kanty spodni, po czym rozparł się wygodnie w fotelu. Przyglądając się podejrzliwie Lisbeth Salander, swojej o trzydzieści lat młodszej współpracownicy, po raz tysięczny skonstatował, że nie ma chyba na świecie człowieka, który w tym prestiżowym przedsiębiorstwie byłby bardziej nie na miejscu niż ona. Jego nieufność była jednocześnie i mądra, i irracjonalna. W oczach Armanskiego Lisbeth uchodziła za zdecydowanie najbardziej kompetentnego researchera spośród tych, z którymi kiedykolwiek miał do czynienia w branży."

"Niektóre cechy Salander doprowadzały Armanskiego do skrajnej rozpaczy. Odkrywszy, że badany mężczyzna jest pedofilem, nie podniosła słuchawki, bijąc na alarm; nie wpadła jak bomba do pokoju szefa z prośbą o natychmiastową rozmowę. Wręcz przeciwnie. Nie wspominając ani słowem, że sprawozdanie zawiera materiał wybuchowy o nuklearnej niemalże sile rażenia, położyła go na biurku Armanskiego właśnie wtedy, gdy zamierzał zgasić lampę i pójść do domu. Otworzył teczkę dopiero późnym wieczorem, w salonie swojej willi na Lidingö, zerkając jednym okiem na telewizor i sącząc z żoną wino."

"PROSTO Z WIĘZIENIA pojechał do swojej chatki w Hedeby. Przechodząc przez most, usłyszał znajome miauczenie i w drodze do domu towarzyszył mu rudobrązowy kot, który najpierw przywitał się z nim, łasząc się do nóg.

- No dobra, właź - powiedział Mikael przy drzwiach. - Ale nie zdążyłem kupić mleka.

Rozpakował swój bagaż. Nie mogąc pozbyć się wrażenia, że wrócił z urlopu, odkrył, że brakuje mu towarzystwa współwięźniów i Sarowsky’ego. Jak absurdalnie by to nie brzmiało, było mu tam dobrze. Przedterminowe zwolnienie przyszło tak nagle, że Mikael nie zdążył nikogo zawiadomić o swoim powrocie."

" - Jestem potwornie śpiąca - powiedziała i opuściwszy kuchnię, bez dodatkowych wyjaśnień zamknęła drzwi do gabinetu.

Po dwóch minutach otworzyła je ponownie i wystawiając głowę, dodała:

- Myślę, że nie masz racji. To nie jest jakiś seryjny morderca, który naczytał się za dużo biblijnych tekstów. To tylko zwykły łajdak, który nienawidzi kobiet. "

Polecam ! 

~Oliwia